Over een paar uur (een paar dagen als ik dit schrijf) is het 2025. Omdat ik operaties vaak enkele weken vooraf al inplan, heb ik al een beetje kunnen wennen aan het nieuwe jaar: 2025. Het is toch elk jaar een beetje wennen, maar 2025 voelt eigenlijk al heel snel vertrouwd.
Voor ik het zal hebben over wat 2025 zal brengen eerst maar eens zoals traditie is, terugblikken op het voorbij jaar 2024. Als ik het uit mijn hoofd doe springt er een aantal zaken bovenuit: een nieuw kabinet, een nieuwe premier (Schoof, wie had dat op 31 december 2023 gedacht?). De aanslag op en herverkiezing van Donald Trump. De halve finale van het EK waarin Engeland de sterkste (of gelukkigste) was. De olympische spelen met als hoogtepunt live op tv kijken hoe Sifan Hassan die de marathon wint. PSV die met weergaloos voetbal de eredivisie ondersteboven speelde. En dan vergeet ik ongetwijfeld nog veel ander groot nieuws (en waarschijnlijk vond ik het dan dus ook niet boeiend genoeg).
Privé denk ik natuurlijk aan het overlijden van oud-collega José, van wie we helaas eind vorig jaar al hoorden dat ze ernstig ziek was. Slechts twee jaar nadat ze ‘met gierende bandjes’ het parkeerterrein van het AMC had verlaten voor een pensioen in Zeeland. José was niet de gemakkelijkste collega allertijden, maar hoe zij er vol in ging voor haar patiënten zal ik niet vergeten, net als het moment dat we samen op een zaterdag naar het ziekenhuis kwamen voor onze eerste coronavaccinatie.
Er waren natuurlijk ook mooie momenten, zoals de vakanties naar Parijs en Disneyland in het voorjaar (waar helaas wel de hele familie elkaar in ziekte elkaar afwisselde). Of de vakantie naar Duitsland (Frankfurt en Europapark) en Zwitserland, waar we - naast een korte vakantie in Basel en Zürich - met de hele familie Paping het familieweekend mochten vieren in Wildhaus. Waarschijnlijk met een nieuw record ‘hoeveel spelletjes kan je in zeven dagen doen’. In de herfst waren we ook nog even met de schoonouders (opa en oma) een midweek naar Limburg, waar ik nadat ik vrijwel de hele kerstvakantie ziek was afgelopen jaar, nu toch onder andere het drielandenpunt kon bezoeken.
Noël stapte over van het Noorderlicht naar Spoor 10-14 in de hoop daar beter op zijn plek te zijn. Hij vindt het er in ieder geval een stuk leuker dan op zijn oude school en hopen natuurlijk dat hij uiteindelijk ook zijn draafi weet te vinden. Luna ging in december eindelijk naar badje twee van haar zwemles, nadat het rugzwemmen toch wel erg moeilijk bleek. Tijdens een feestje ging ze paardrijden en in december ging ze ook voor het eerst mee naar een PSV-wedstrijd (8-0 tegen HFC). Marjolein begon te werken bij kledingwinkel Art (Den Bosch) en liep de kwartmarathon van Rotterdam met Jonneke (en ook nog de Kruikenloop!). Kasper kreeg ook hardloopschoenen en liep daarmee onder meer samen met Marjolein in oktober de 4Mijl en in december nog de Stadspark Nightrun.
De Efteling opende een nieuwe attractie: Danse Macabre en ik was er op de eerste officiële openingsdag (31 oktober) bij. Op de valreep van 2024 ging ook Noël in de attractie en is het direct met stip zijn lievelingsattractie. We verlengden onze abonnementen op de Efteling (zagen de Efteling ook in de sneeuw in januari!) en namen een nieuw abonnement op Toverland (en zagen daar clowns met kettingzagen tijdens de Halloween Nights). Andere uitstapjes gingen onder andere naar Phantasialand, Openluchtmuseum (januari), Naturalis en het Spoorwegmuseum (december). We zagen de concerten van Lamme Frans (held!), Racoon (wasbeer!) en Goldband (stucadoors!).
En zo hebben we veel gedaan, nog meer niet gedaan. Veel gezien, veel gemist. Laten we hopen dat we in 2025 net zoveel kunnen missen en doen.
Comentários