Kylie Irving

Kylie Irving, basketballer bij de Brooklyn Nets, zal voorlopig niet spelen omdat hij weigert zich te laten vaccineren. De regels van de NBA, de Amerikaanse basketbalcompetitie, verplichten spelers niet tot vaccinatie, maar lokale overheden - zoals die in New York - doen dat wél. Ook bij de Olympische Spelen gelden er straks strenge maatregelen voor wie zich niet wil vaccineren, zoals een wekenlange quarantine. Vanwege de strenge maatregelen besloot handbalster Broch afgelopen zomer niet mee te gaan naar de Spelen. Ook veel individuele sporters worstelen met het vaccinatievraagstuk. Vooral de tennissers uit de oostbloklanden, waaronder Djokovic, staan sceptisch tegenover de prikken. Het wordt interessant om te zien wat zij gaan doen als een vaccinatie voor bijvoorbeeld de Australian Open verplicht wordt. Op zich prima als iemand voor zijn eigen overtuiging zo’n prik niet neemt. Ik vind je dan asociaal, maar daar zal Kylie of Novak echter niet wakker van liggen. Zeker bij individuele sporters is het natuurlijk een goed recht om te zeggen: ik doe niet meer mee. Bij teamsporters zoals Irving, Weghorst of Broch vind ik dat iets lastiger. Je sport toch vrij intensief samen met anderen en jouw keuzes hebben dus ook gezondheidsrisico’s voor anderen, hoe klein ook. Als ik het goed begrijp kan Kylie voorlopig naar zijn salaris fluiten, zolang hij niet kan spelen. Dat lijkt me een goede zijn. Je eigen keuzes - nogmaals prima dat die keuze er is - mogen er zijn, maar kunnen ook consequenties hebben. De multimiljonairs kunnen het echt wel even uitzingen zonder salaris en hebben dus ook de luxe om principes te hebben en zich daar aan te houden. Veel anderen in de VS - waar op veel plekken een vaccinatieplicht geldt als je wilt werken - hebben die luxe niet. Kylie zal straks wel weer verheerlijkt worden door de antivaxbeweging, maar een paar uur googlen en dan zeggen dat je het beter weet dan practisch alle wetenschappers, maakt je nog geen held.