Twee jaar geleden deed ik als proefkonijn mee aan een onderzoek naar een nieuwe medicijn (rhuMAb Beta7) dat zou moeten helpen tegen colitis ulcerosa. Het medicijn bevond zich in een (vroege) experimentele fase en dus werd mij in een dubbelblind onderzoek eenmalige twee keer een ‘actief medicijn’ of een placebo toegediend. In eerste instantie werd ik doodziek maar niet lang daarna knapte ik daadwerkelijk wat op, tot een niveau waarop de ziekte draaglijk werd.
Na deze episode stelde mijn vader bijna elke keer dat ik bij mijn ouders op bezoek kwam, de vraag of ik nu eindelijk al wist of ik het ‘echte’ medicijn of een placebo had gekregen. Iedere keer opnieuw vertelde ik dat ik nog niets wist en dat het nog wel even kon duren voor er duidelijkheid was.
Tot ik deze week ineens een mailtje kreeg van de dokter die mij twee jaar geleden ondersteunde tijdens het experiment: “Vandaag heb ik te horen gekregen van het studieteam dat jij destijds het actieve medicijn hebt ontvangen en dus geen placebo.” Waarvan akte.
Resultaten zijn voor zover ik weet nog niet bekend. En het kan nog wel even duren voordat het medicijn op de markt komt. Ik heb even gezocht naar informatie en ben er vrij zeker van dat dit mijn onderzoek is, wat zou betekenen dat ik één van de 48 deelnemers ben geweest die wereldwijd (onder meer in de VS, Canada, Duitsland en Nederland) aan dit deel van de studie deelnamen. Wellicht dat hier te zijner tijd meer informatie over de studieresultaten op komt te staan. Wordt vervolgd.
Those were the days…
Comments