Is het niet fascinerend om naar de lijst met kandidaat kamerleden van de PVV te kijken? Het is misschien gevaarlijk om in ‘goed’ en ‘fout’ te denken, maar wat ‘de grote leider’ de afgelopen jaren in de media heeft geroepen laat weinig aan de verbeelding over. Wie daar achteraan loopt, kan met recht nooit meer zeggen ‘wir haben es nicht gewusst’.
Waarom fascinerend? Er staan nogal wat nieuwe mensen op de lijst omdat (toeval of niet) er nogal veel PVV’ers een duister verleden bleken te hebben of zich een beetje vreemd gedroegen. De grote schoonmaak resulteerde in veel onbekende namen en, dat is het leuke, veel pasfoto’s die bij die onbekende namen horen. Zo simpel kan tijdverdrijf zijn: een naam, een geboortedatum, een foto en een context.
Tussen de gebruikelijke ‘engerds’ (die je overigens ook bij andere partijen wel ziet), staat een keur aan vriendelijk en tolerant ogende medemensen. Reinette Klever, nummer 12, bijvoorbeeld ziet er toch best oké uit. Zegt dus niets. En ook achter Gabriëlle Popken (nummer 29) zou je niet direct zoeken dat ze streeft naar een land waar ‘geen centimeter ruimte is voor de islam’. Nee dan ‘buurvrouw’ nummer 35 Yvonne Waterman of ‘opa’ Joost van Hooff. Hoe vaak zouden zij het woordje kopvoddentax in de mond nemen?
Enfin, ik zou nog wel even door kunnen gaan. Even ja, want gelukkig zijn de meeste kandidaten van de Partij voor de Vrijheid (moet het eigenlijk niet PV of PvdV zijn?) types met wie je liever niet in een kapotte lift staat. Zo hoort het ook: lekker overzichtelijk. Ergens bewonder ik deze engerds en vriendelijk ogende politici wel. Omdat ze met naam en toenaam op zo’n pagina gaan staan en uitkomen voor wat ze vinden. Het mooie van democratie is vervolgens de vrijheid om op iets anders te kunnen stemmen.
Comments