30 december

Het is bijna 31 december en dus ik 2021 ook alweer bijna voorbij. Tijd om even terug te blikken om wat het jaar moet worden waarin ik alle dagen heb geschreven. Morgen volgt er in ieder geval nog het traditionele jaaroverzicht, wat ik sinds 2010 publiceer. En dat maakt dan stukje nummer 365 in één kalenderjaar. Dat nadat op 15 november al een heel jaar elke dag achter elkaar schrijven werd volgemaakt. Maar hierover schrijven voelt dan weer vrij nutteloos. Het doet me denken aan de Tormentilkrant die ik vroeger maakte. Ik kreeg bij opa en oma dan blocnotes van gerecycled papier. In het begin maakte ik daar kranten op met de typemachine, maar al snel maakte ik de kranten vele keren per dag. Kwaliteit was daarbij ondergeschikt aan kwantiteit. Want ik vond het vooral interessant dat ik veel kon publiceren. Dat dat dan ten koste ging van de inhoud, nam ik voor lief. Ik had vaak nog wel een thema en een aantal pagina’s maar het ging nergens meer over. Het enige waar ik mee bezig was, was het zo snel mogelijk vullen van de pagina’s. Nou gaat de vergelijking met mijn blog niet helemaal op. Ik heb oprecht geprobeerd iedere dag wat te schrijven over waar ik op dat moment mee bezig was of wat ik had beleefd of waar ik iets van vond. Maar heel soms voelde het wel als een moetje. Zoals ook vandaag, aangezien ik ook al veel tijd heb besteed aan het schrijven aan het jaaroverzicht van morgen en aan het bij elkaar zoeken van foto’s. Daarom brei ik er nu een einde aan. En we zien wel wat 2022 brengt. Misschien wel weer iedere dag een stuk, maar misschien ook niet.