Alp

Op hetzelfde moment dat ik met mijn vrouw en zoon bij de verloskundige in Empel zat, kwam er in de Franse Alpen een vliegtuig naar beneden. Ik weet nog dat ik geheel willekeurig naar de klok heb gekeken op wat haast op de seconde af het moment kan zijn geweest dat vlucht 9525 van Germanwings de grond raakte en daarmee een einde bracht aan 150 levens. Even daarvoor hadden wij op een televisiescherm het begin gezien van een nieuw leven, dat amper acht weken aan het groeien is in het vruchtzakje in de baarmoeder van mijn vrouw. We werden voorzichtig gefeliciteerd en we namen de felicitatie nog voorzichtiger in ontvangst. ‘Ik had verwacht dat je opgelucht zou zijn,’ zei ik tegen mijn vrouw toen we weer buiten stonden. ‘Ja, ik ook. Maar misschien moet het even bezinken en komt dat morgen.’ Ik snapte het helemaal. Uit eigen ervaring weten we hoe het ook kan gaan en hoe kwetsbaar het leven is. Zeker als het zo pril is. Thuis knip ik de televisie aan en zie ik headlines over de vlucht van Barcelona naar Düsseldorf. Twee uur lang kijk ik onafgebroken naar live nieuwsuitzendingen vol dood en verderf. Ik kijk opnieuw naar de klok en bedenk me somber dat deze 150 mensen, die ooit ook zijn begonnen als embryo, nu verstrooid liggen op een besneeuwde Alp.