Zon

Het gesprek van de dag: het is warm. Zo warm dat zelfs wij de voordeur open hadden staan om in de zon een broodje te eten op de galerij. Ook de buurvrouw, die we tot vandaag alleen hadden begroet in het voorbijgaan zat in de zon. Voor haar eigen huis was de schaduw alweer ingevallen zodat ze dichter bij ons huis moest zitten om van het mooie weer te kunnen genieten. Ik vond haar tot nu toe moeilijk te peilen. Ze bleek best aardig en vertelde honderduit over het huis, de galerij en de buren. Als er niet een aardig briesje had gestaan was het nauwelijks uit te houden geweest. In het gebouw tegenover ons huis aan de straatkant wonen volgens mij voornamelijk studenten. Deze middag druppelen ze één voor één naar het platte dak bovenop het gebouw. Vanaf onze woonkamer zien we ze liggen, opstaan, drinken, chillen. Noël loopt ondertussen in zijn korte broek en mouwloze shirt van binnen naar buiten naar binnen. Het is de eerste keer dat hij echt zijn stoepkrijt kan gebruiken, al zijn auto’s liggen over meters verspreid op de tegels buiten. Zelfs de garage is mee. Ondertussen houdt hij hele verhalen tegen de buurvrouw, van wie ik me nu bedenk dat ik niet eens heb gevraagd hoe ze heet. Ach, het was pas de eerste echt mooie dag van het jaar. De zon is er straks nog veel langer.