Een heel klein beetje aangeschoten ben ik misschien wel, maar ik ben heus wel in staat om hier nu een stukkie te typen zodat ik mijn ‘iedere-dag-schrijven’-streak niet kwijtraak. Ik heb net 3 Uurkes Vurraf gekeken (het programma waar ik gisteren zo op af heb gegeven ja!) en daar heb ik misschien een biertje bij gedronken. Of twee. Of drie. En misschien ook nog wel een neutje. Of twee. En misschien wel drie. Ik weet het niet precies. Ik moet echter nog even ‘nuchter’ blijven want er staat straks ook nog een - online - Vastenavend quiz op het programma. Ja het was toch wel fijn om even via de tv jezelf voor de gek te houden en net doen alsof carnaval dit weekend weer overal los gaat barsten. Hoe fijn is het om Lamme Frans even live (!!!) te horen zingen en om Vieze Jack’s dubbelzinnigheden te horen vertellen tegen Christel. Ondertussen heb ik nog even de boerenkool moeten koken en nu ben ik wel een beetje (half) gaar.
Vanmiddag was Noël ergens spelen en hij moest voor drie uur opgehaald worden. Met op de koptelefoon Omroep Brabant luisterde ik hoe daar werd afgeteld naar 3 Uurkes Vurraf. Met grote passen liep ik door de platgetrapte sneeuw. Het zonnetje scheen. Het moment dat ieder jaar voor carnaval wel een keer komt: het besef dat alles nog moet beginnen. Het bedenken wat er dit jaar allemaal zou kunnen gebeuren. Noël had die ochtend op school carnaval gevierd en toen we samen terug naar huis liepen hadden we het erover wat hij allemaal had gedaan. Ze hadden onder andere een carnavalsquiz gedaan. Op één van de vragen wist Noël dankzij mijn indoctrinatie het goed antwoord. Zijn groepje geloofde echter niet dat zijn antwoord klopte en dus hadden ze zowel antwoord A als B ingevuld. Ze hadden het - mede dankzij Noël - dus goed gehad. Daarna was Noël enthousiast over welke liedjes ze in de klas hadden geluisterd en over wat we allemaal nog konden doen qua carnaval (voornamelijk snoepen). Met de zon in de rug huppelde hij onze straat in.
Comments