Jaar

Corona duurt inmiddels zo lang dat alles inmiddels alweer ‘een jaar geleden’ is. Zo is het nu precies een jaar geleden dat ik voor het eerst sinds het op stoom komen van de pandemie, weer naar mijn werk ging. Het was destijds voor het eerst in vijf weken dat ik weer in Amsterdam kwam en zag hoe alles was veranderd. Ik beschreef destijds dat er schermen stonden bij het uitvaartcentrum, ik zag de dichte hekken bij de scholen. Veel winkels waren dicht, alleen de Topmerk Schoenen vond zichzelf toen een essentiële winkel. Toen vond ik dat gek, maar nadat ik recent met half open zolen heb gelopen omdat mijn schoenen af waren, snap ik het wellicht iets beter. Het was een jaar geleden ook voor het eerst dat ik cirkels zag staan met hoeveel 1,5 meter eigenlijk is (dat is nog altijd heul veul). En ook toen was het drukker in de trein dan ik had verwacht. Je zou denken dat er in een jaar niet veel veranderd is omdat alles zo traag gaat (het vaccineren bijvoorbeeld) maar er is natuurlijk wel veel anders nu. Toen kon je nog zonder mondkapje in de trein of in het ziekenhuis bijvoorbeeld. Ik verbaasde me een jaar geleden over hoe onze Noord-afdeling was gebarricadeerd, als ware het een uitbraak gebied. Het was natuurlijk (een van de) zalen van het ziekenhuis waar de covid-patiënten werden verpleegd. Dat is nog altijd zo. Nog altijd ligt het daar vol. Nu vinden we het allemaal (min of meer) normaal, maar destijds was alles nieuw. We hadden voor het eerst te maken met zoveel gesloten operatiekamers dat er een ‘centrale planning’ nodig was zodat we toch de meest essentiële ingrepen door konden laten gaan. De laatste tijd ga ik iedere week (soms twee keer per week) weer naar Amsterdam voor overlegjes en om feeling te houden met de afdeling en de chirurgen. Behalve dan waarschijnlijk morgen. Er is mij vriendelijk doch dringend verzocht vooral niet te komen als ik nog teveel zou hoesten. En hoewel ik mij verder weer min of meer prima voel, zal ik me er maar bij neer moeten leggen dat ik morgen moet uitslapen en vanuit moet werken. Iemand moet het doen.