Kort

Sinds vorig jaar heb ik het idee dat de familieweekenden veel korter duren dan vroeger. Vroeger, 2019 en eerder, leek het wel alsof het familieweekend een heel weekend duurde en we op vrijdagmiddag al als eerste op het terras konden neerploffen met een (koud) biertje. Dit jaar - en vorig jaar ook al - kwam het familieweekend pas echt op gang op zondag. De critici zullen zeggen dat dat komt omdat het ook daadwerkelijk maar een dag was, namelijk alleen de zondag, maar dat kan toch onmogelijk de enige reden zijn. Gevolg van zo’n flitsend familieweekend is wel dat je maar weinig mensen echt spreekt, maar weinig spelletjes kan spelen en dat je ook nog eens geen bier kan drinken. Nou ik weet niet of je wel eens een dag nuchter met je familie hebt doorgebracht, maar dat is nog niet zo eenvoudig. Toch moet ik zeggen dat ik me - net als vorig jaar - wel vermaakt heb. Een dag is weliswaar zo om, maar een weekend is - eerlijk is eerlijk - ook zo voorbij. Hoogtepunten waren de wandeling waarin ik de wondere wereld (en logica) van de wappies besprak, de spelletjes (Splendor, Tempel van schrik), de hilariteit rondom de enorme plensbui van een paar uur, Jonneke’s onbedoelde grapje: ‘Kan je goed biefstuk bakken?’ ‘Medium’. Verder vond ik het vooral te kort. Vrijdag 8 juli 2022 gaan we weer verder. Dan hopelijk op in de middag met een zonnetje en een biertje op het terras. Ach had ik maar een tijdmachine.