Pony

Iedereen wil gezien worden in het leven en Twitter is anno 2022 bij uitstek de plek om jezelf te tonen. Twitteraar (en geograaf, man-van en parttime wappie) Ewald Engelen schreef vandaag kwetsbaar op dat hij als een berg opziet tegen het nieuw jaar. ‘Alle sjeu is eruit, alles dat het leven de moeite van het leven waard maakt: feestjes, recepties, openingen, uit eten, terrasjes, de kroeg in, lezingen geven, signeersessies, congressen…’ Eerst moest ik vooral gniffelen om de opsomming en bedacht ik me dat ik bijna alles wat Ewald het leven waard vind maken hartstochtelijk haat. Daarna moest ik vooral gniffelen om het antwoord van Arnon Grunberg, want Twitter is gelukkig een interactief medium. Hij schreef: ‘Lieve Ewald als dit was wat voor jou het leven de moeite waard maakte ben je bijna verloren - ga flink paardrijden - als je het niet kan of bang bent voor paarden - begin met een pony - paardrijden is therapie maar gezien je bericht is het ook een intellectuele activiteit’. Lachen natuurlijk. Al zie ik ook wel het mooie van de verschillen: Ewald die duidelijk erkenning mist. Arnon die dat - in mijn ogen - terecht een beetje belachelijk maakt. Maar aan de andere kant: mag Ewald zijn behoeftes en kwetsbaarheden tonen. Ook dat is Twitter. Of misschien is dat ook juist Twitter. Arnon maakt het later een beetje goed: ‘Ik zal je pony zijn lieve Ewald en ik zal je er nooit meer af gooien. Neem plaats en samen rijden we de wereld door’. Wie heeft er nog boeken nodig nu we Twitter hebben. Pure poëzie.