Warm

Deze zaterdag voelde bijna als een zomerdag en daardoor voelt deze avond als een soort zomeravond, behalve dat het nu al pikdonker is en dat we over vijftig minuten allemaal binnen moeten blijven. Het voelde als maanden geleden dat we echt goed en wel buiten waren geweest en waarschijnlijk was dat ook wel zo, als we de uitstapjes naar het park achter ons huis niet meerekenen althans. We konden dankzij Luna’s lange slapen zelf ook tot tien uur blijven liggen, rustig koffie drinken, plannen maken om naar buiten te gaan. Het duurde volgens mij tot na half 2 voor we daadwerkelijk allemaal op de fiets zaten. Er was mooi weer voorspelt, maar dat het zo warm zou aanvoelen in de zon had ik ook niet gedacht. Een warm briesje maakte het ineens lente, zeker 16 graden, terwijl we zes dagen geleden nog konden sleeën en een heuse sneeuwwandeling maakten. Ik mocht met Noël op kop fietsen. We waren al aan het rijden toen ik ter plekke bedacht of we links, rechts of rechtdoor zouden gaan. Als er zoveel niet kan of mag moet je je eigen vrijheden pakken en koesteren. Wie zich opgesloten voelt is dat immers zo. Zelf ben ik helemaal niet zo’n buitenmens maar ook ik genoot van de warme temperaturen, het buiten zijn en hoewel ik sneeuw geweldig vind en ik hoop dat we ooit nog eens een Elfstedentocht gaan meemaken, bedacht ik me hoeveel liever ik weer tropische temperaturen zou voelen dan de koud van vorige week. We kwamen uit bij een speeltuin van bij het zwembad. Ik maakte de jongens wijs dat er misschien wel eens dino’s begraven zouden kunnen liggen op de plekken waar de heuveltjes stonden. Er waren ook nepfossielen neergelegd die Otis vervolgens wilde uitgraven met zijn Minecraft-zwaard. Daarna naar een volgend speeltuintje, deze keer in Hintham. Eentje die we per toeval zagen, vlak achter de Lidl. Er stonden wel een stuk of acht schommels in een rondje. Er was slechts een handjevol kinderen in de speeltuin. Noël zette zichzelf in beweging, ik duwde Otis en Luna werd geduwd door Marjolein. We hielden dat lang vol, totdat Noël honger kreeg. De winter leek verder weg dan ooit.