‘Werk’

Ik bedenk me regelmatig wat ik moet zeggen als mensen vragen of me ik niet verveel zo zonder werk. Niemand heeft het met zoveel woorden aan me gevraagd, maar ik heb wel een aantal keer moeten verantwoorden dat mijn dagen er niet leger op zijn geworden. Hooguit deel ik mijn tijd wat minder efficiënt in. Ik sta nog net zo laat op, maar nu Marjolein ‘s ochtends zo misselijk is, kom ik meestal niet aan ‘werk’ toe voor 11 of 12 uur. Overigens, toen ik van de week tegen mijn zusje zei dat ik moest ‘werken’ vroeg ze wat voor werk ik moest doen. Ik was toch werkloos? Voor mij voelt het natuurlijk om het te zeggen. En is ‘werk zoeken’ nu mijn werk. Net als gesprekken voeren met mijn loopbaancoach, (online) trainingen volgen, contacten onderhouden met oud-collega’s en sollicitatiebrieven schrijven en versturen. Ik werk alles bij elkaar niet of nauwelijks minder als voor mijn ontslag. Gelukkig ben ik wel veel minder reistijd kwijt. Ik pak de laptop en ga op de bank aan het werk of loop naar boven en neem plaats achter de pc. Al met al ben ik daardoor veel meer bij Noël. Hoewel ik mezelf er nog te vaak op betrap in zijn aanwezigheid met andere dingen bezig te zijn. Macht der gewoonte. Maar ik doe mijn best. Al kost het me veel moeite om om 7 uur ‘s ochtends vrolijk te gaan spelen, ik probeer te doen wat ik kan. Tenslotte zijn de momenten met hem veel meer waard dan werk of ‘werk’. Dat wist ik allang. Daar had ik het ontslag niet voor nodig.