Absurd

Slechts een paar keer per jaar gebruik ik de sleutel van mijn kantoor. Het is een fijn idee dat ik ‘m heb, maar in de praktijk is er eigenlijk altijd wel iemand vroeger op kantoor - de meeste collega’s beginnen om 7 uur - of gaat er iemand later weg (meestal sluit de laatste de deur om half vijf). Vandaag was het echter aan mij de eer om het licht uit te doen en de deur op slot te draaien. Op woensdag zijn twee collega’s vrij; een andere had alvast vrij genomen voor de kerst. We waren dus de hele dag met z’n tweeën - althans mijn collega was een groot deel van de ochtend ook nog eens op stap voor een uitleg - en ik mocht de deur in de middag sluiten omdat mijn collega klaar was: alle patiënten waren gepland of afgezegd. Ik had nog wat werk over te dragen voor de kerst omdat ik er een week niet zou zijn. En toen ik mijn laatste mailtjes had verstuurd en er een automatische reply op mijn mail was gezet kon ik eindelijk afsluiten en was het vakantie. Ik ging nog een laatste opnamelijst aan mijn collega’s van de afdeling; een aantal van hen zat in de koffiekamer. Mijn buurman - en afdelingshoofd - van één kantoor verderop zat er ook bij. Hij begon over PSV. “We staan weer gelijk met Ajax.” Hij keek ondertussen naar de opnamelijst. Er stonden vijf namen op. “Helemaal prima.” De lijst was nog niet volledig; de planning voor begin januari is er nog niet, maar ik denk niet dat ik in de bijna vijf jaar dat ik daar werk, ooit zo’n korte opnamelijst heb gegeven. Ik wenste iedereen een prettige kerst en ging op weg naar de trein. Eenmaal in de trein keek ik nog even mee met een live Q&A in Teams, georganiseerd door de Raad van bestuur. Het ging over de covidzorg en hoe dat effect heeft op de rest van de zorg. In de chat konden mensen vragen stellen. De vragen gingen voornamelijk over het vaccineren en over hoe ziek mensen nu zijn ten opzichte van de eerste golf. De verhalen waren allemaal even ernstig en zakelijk, maar ook oersaai. Ik moest erg mijn best doen om mijn ogen open te houden. Toen ik Zaltbommel zag, was de meeting afgelopen. Een van de sprekers sloot af en met de opmerking dat het een absurd jaar was geweest. Toen wilde hij de meeting afsluiten maar bleef het beeld aan. Ik besloot er zelf maar een einde aan te maken.