All you can eat

All you can eat is een mooi concept als je net als ik vooral veel van avondeten houdt en de rest van de dag maar een beetje wat aanklooit als het op eten aankomt. Luna at helaas vrijwel aniets en kotste daarna vrijwel alles weer uit. Noël luste zoals gewoonlijk niets en heeft vooral frietjes en kroepoek gegeten. Otis compenseerde het verlies een beetje door 80 bitterballen te eten en een raketje na. Bert en ik hebben aardig ons best gedaan om het bedrag eruit te halen door wat rode wijntjes achterover te tikken. Maar ook aan vlees (lamskotelette, biefstuk) en vis (zalm) heb ik toch aardig gebunkerd. Vooral het zelf laten bakken van het vlees en vis op de grill was ronduit indrukwekkend om te zien. Ik vroeg me af hoe hij alle vlezen uit elkaar hield, aangezien er bij zijn bar een man of zes stond naast ons. Daarna bleek: dat lukte niet, of misschien wel, maar mijn vlees bleek bij het ophalen met de Noorderzon vertrokken. Ik moest het helaas doen met een twee lamskoteletten in plaats van een koteletje en een biefstuk. Na het kotsen en de toetjes was het tijd om naar huis te gaan. We hadden de volle twee uur goed benut. Jonneke - a.k.a. mijn enige lezer - wilde wel lopen en ik vond een beetje buitenlucht ook wel fijn, dus liepen we de drie kwartier naar huis door nietszeggende wijken, langs verlaten rotondes en over fietspaden. We kwamen de hele weg nauwelijks iemand tegen. Pas toen we weer vlakbij ons Landal park waren werd het weer druk met ander verkeer. Iets voor de spoorwegovergang zagen we de witte Hyundai van Martijn op ons afkomen. Eenmaal thuis zaten de kinderen in bad en waren de spelletjes weg. Maar we hadden wel even mooi uitgewaaid.