Annie

Terwijl buiten af en toe een harde knap klinkt van het vuurwerk wat over twee dagen ook niet mag worden afgeschoten, heb ik net een prachtig boekje voorgelezen aan Noël en Otis. Dat was nog een hele uitdaging; niet door de knallen maar omdat Luna vanavond ook mee was en tijdens het voorlezen een spelletje ging doen. Alle handelingen die ze deed werden naar Otis geschreeuwd en Otis - die het allemaal maar wat interessant vond - ging dan daar keihard weer op in. Ik moest zelf ook zowat schreeuwen om mezelf verstaanbaar te maken. Zo erg zelds dat Noël al bijna weg liep. “Hier blijven! Ik lees voor!” Noël ging met tegenzin weer zitten hoewel hij het verhaaltje tot nu toe erg interessant had gevonden. “Maar wat is er zo belangrijk aan voorlezen?”, vroeg hij. Ik vertelde hem dat voorlezen en zelf lezen allebei erg belangrijk zijn voor je ontwikkeling en bovendien bij het avondritueel hoorden. Ik ging verder in wat het laatste hoofdstuk bleek te zijn van ‘Niet meer alleen’. Een mooi klein boekje over een meisje dat in de jaren negentig naast ene Annie gaat wonen. Een oude blinde vrouw, die niet veel later dé Annie M. G. Schmidt blijkt te zijn. Ze krijgen een bijzondere vriendschap en delen uiteindelijk ook een poes. Het verhaal is geschreven als half dagboek en half in verhaalvorm vanuit het gezichtspunt van Annie’s nieuwe buurmeisje Lisa. Lisa komt uit Friesland en is verschrikkelijk alleen als ze Annie op straat tegenkomt als ze zichzelf heeft buitengesloten en op de stoep voor haar deur zit. Het is leuk geschreven en Annie komt - voor mij verrassend - naar voren als een hele leuke vrouw. Toen de kinderen op bed lagen bladerde ik nog even door het boek dat ook een soort levensoverzicht van Annie bleek te bevatten. Achterin stond dat het verhaal verzonnen was, maar dat veel dingen (het huis, de poes, huishoudster DIeuwer) wel allemaal echt waren. Nadat het verhaal uit was vroeg Noël of Annie bijna net zo oud was als opa en oma nu. Ik rekende hem voor dat Annie in 1911 was geboren en nu dus al 109 zou zijn geweest. Dat vond hij best wel oud. Het leek hem ook wel leuk om zo’n bekend iemand te kennen.