Vorige week zijn Noël, Otis en ik begonnen aan de avondvierdaagse. Nou ben ik niet echt een wandeltype, maar het leek me wel leuk met hen te wandelen terwijl je een bepaald doel voor ogen hebt: namelijk binnen twee weken vier dagen minimaal 5 kilometer wandelen. En dan krijg je aan het eind ook nog een medaille. Wat je wil je nog meer! Nou is 5 kilometer niet zo lang, maar voor een kind van 5 jaar (Otis) best nog een uitdaging. De eerste dagen liep Otis op het eind zwalkend en piepend over het voetpad, maar gisteren - zijn derde etappe - heeft hij zonder te klagen het dikke uur lopen volgemaakt. Noël was helaas ‘geblesseerd’ waardoor ik met hem nog een extra vierde dag moet lopen. Zelf heb ik inmiddels aardig de smaak te pakken. Dat wil zeggen: ik zie inmiddels de lol van wandelen wel in. Mijn conditie is dan ook verschrikkelijk, dus elke beweging is mooi meegenomen. Tot nu toe beperkte mijn fysieke inzet zich tot hier en daar een fietsritje naar het station en de wandeling van station Holendrecht naar mijn kantoor, inclusief 9 verdiepingen aan trappen op. Dat is - als je zoals ik géén conditie hebt - echt wel een uitdaging hoor. Ik hoop altijd maar dat ik op de trap geen collega tegenkom, want het is toch best gênant om helemaal buiten adem boven te komen van een paar trapjes. Wellicht kan ik het wandelen - mijn plan is om na de avondvierdaagse door te lopen - gebruiken om ook mijn conditie een klein beetje beter op peil te brengen. Een paar dingen zijn me bij het lopen opgevallen: wandelen met je kinderen is best gezellig. Het is zelfs (of juist?) met een 5 en 8 jarige moeilijk om gesprekken aan te knopen in de huiselijke kring. Maar bij het wandelen gaat dat een stuk eenvoudiger, is mijn ervaring. Daarnaast zeg ik nu wel dat 5 kilometer niet zo ver is (en dat is ook zo) maar ik bedacht me van de week dat tijdens de ‘echte’ vierdaagse, mensen 50 kilometer en dus 10 maal zo ver, per dag, vier dagen achter elkaar moeten lopen. We doen ongeveer een uur over 5 kilometer, dus dat zou met dit tempo zeker tien uur lopen zijn! Ik heb ineens hernieuwd respect voor iedereen die dat heeft uitgelopen. Zelf dacht ik eerst maar eens kijken of ik een wandeling van 10 kilometer kan volbrengen. Dan zien we daarna wel weer verder.
top of page
Post: Blog2 Post
bottom of page
Comments