(Bijna) vakantie

Het is bijna vakantie (voor mij dat, die luie k*tkinderen zitten al een week op hun luie reet thuis) dus is het tijd voor de jaarlijkse vakantiestress eh voorpret bedoel ik natuurlijk. We hebben natuurlijk al een vakantie gepland op een geheime locatie en vanaf een geheime datum (want je zal net zien dat mijn enige lezer(es) een inbreker blijkt te zijn). Daarnaast willen we een aantal dagtripjes gaan doen. Nemo, in Amsterdam en Bergen op Zoom staan al in de agenda en we hebben nog een hele rits aan mogelijke uitjes staan afhankelijk van goed of slecht weer. Maar we hebben ook nog wel een paar dagen binnen mijn vakantie waarin ik ook wel ‘iets’ wil gaan doen, maar waarvan ik nog niet weet wat. En dus stress! Want vroeger - toen ik nog een kindje was - werd je in je vakantie gewoon in een auto gezet of kreeg je een vliegticket in je handen gedrukt en dan ging je ergens heen. Je werd niets gevraagd en dat was wel zo overzichtelijk. Nu moeten we zelf beslissingen nemen en dat betekent uren Googlen totdat je een accommodatie, uitje of restaurant hebt gevonden waar je geen tweede hypotheek voor hoeft af te sluiten. Nog een uur of vijftien en het werk zit er voorlopig op, maar dan begint het echt harde werken: drie weken aan afspraken en uitjes overleven met drie kinderen. Jeej!