Op zondagochtend wist ik opeens waarom het boekenprogramma ‘Boeken’ nét niet werkt. Het is te vroeg. De openbaring kwam eigenlijk al een paar dagen eerder, op donderdag. Adriaan van Dis deed zijn jaarlijkse boekenprogramma in ‘De Wereld Draait Door’. Met zijn charme, passende tijdstip, decor maar vooral zijn onhandige geklungel met glazen rode wijn zette hij een sfeertje neer dat bijna uniek te noemen is voor de Nederlandse televisie. Het draait bijna overal om de inhoud, de vorm, de presentator (m/v). Maar zelden om sfeer; ‘Boer Zoekt Vrouw’ en ‘Wie Is De Mol’ zijn de uitzonderingen.
En dan stelt het decor bij Adriaan eigenlijk nog niet eens zoveel voor. Maar je voelt dat het avond is. Eigenlijk zou het na negen uur moeten zijn, maar DWDD is nou eenmaal vroeger. Nog voor de eerste glazen wijn zijn ingeschonken begint Van Dis aan zijn kunstwerkje. Een uurtje praten over boeken kan ook een cadeautje zijn, zeker als het één keer per jaar is. En dus kijk ik naar schrijvers die me normaal niet veel zouden interesseren, en ben ik geboeid tot het einde.
Het gekke is dat Wim Brands het zeker in zich heeft een mooi programma te maken over boeken. Maar je staat op zondagochtend natuurlijk al met 0-3 achter. En als je programma dan ook nog ‘Boeken’ heet, moet je wel heel veel goedmaken met de inhoud. Daarnaast moet je, om een prettig gesprek over een boek of de beweegredenen achter het schrijven van een boek te hebben, de juiste sfeer vinden. Dat is op televisie sowieso al heel moeilijk, laat staan in de ochtend. Nee, zondagochtend wist ik het opeens. We moeten nog heel lang wachten tot we opnieuw een goed boekenprogramma op televisie zien. Waarschijnlijk nog zo’n 51 weken.
Comments