Heerlijk op de bank met een kopje koffie erbij, téévéé aan, Olympische spelen op. Wat zijn we dan eigenlijk een groot sportland. Ik hoor de commentatoren geregeld bijna klaarkomen als er een atleet in een oranje shirt op de beeldbuis verschijnt. Nederland heeft topsporters en dat zullen we weten ook, want wij willen ónze helden zien, toch? Sport is alleen leuk als ‘we’ meedoen en eigenlijk zelfs alleen als ‘we’ meedoen om de eerste plaats.
Wat een gemiste kans(en)! De Olympische spelen is bij uitstek dé mogelijkheid om sporten en atleten te zien die we anders nooit zien. Maar waar zijn ze, die ‘anonieme’ sporten en atleten? We springen van het Nederlandse volleybalteam naar de judomat om aan te belanden bij het zwembad waar onze Pieter een Olympische held wordt. Mooie sport, boeiend om naar te kijken echt waar maar er schijnen nog meer landen mee te doen aan deze Spelen. De NOS denkt daar duidelijk anders over en zet rustig het tweede net op tekst-tv als er geen Nederlander in actie komt. Blijkbaar zijn de overige sporten voor ons niet interessant. Wie wil er immers naar topprestaties kijken van atleten die buiten de Nederlandse grenzen geboren zijn? Niemand toch! Ik dacht dat de Spelen er onder meer waren om voor verbroedering te zorgen. Één wereld met vele culturen. De NOS zou zich moeten schamen voor zijn enge visie op topsport. Ondertussen zap ik maar weer naar Eurosport.
Bình luận