De Naald

Hoeveel berichtgeving kan één nieuwsfeit aan? Richard Karst Tates rijdt in op gepeupel (publiek) in Apeldoorn, bij de Koninginnedagviering. Zinnen die nog even bleven hangen: Eén gek is tot zoiets in staat. Het zijn dingen die gebeuren. Het werd een onvergetelijke dag. De koningin moet een duik in de massa kunnen nemen. We zijn onze onschuld verloren. De koningin, dansend in de Jordaan, vindt u dat dit niet meer kan? De Koninklijke familie is aan iets vreselijks ontkomen. De dag is verpest. En dan De Naald. Het monument waar meneer Tates vanochtend om tien voor het middaguur zijn auto in boorde. Fascinerend. Het monument staat er al ruim honderd jaar, sinds 1901, te wachten op vandaag. Op meneer Tates en zijn zwarte Suzuki. Een lullige wagen toch ook om een ‘aanslag’ mee te plegen. En dan eindigt de dag, het feest, het leven van tenminste vijf mensen en wellicht het leven van meneer Tates. Om tien voor twaalf vanmiddag met je Suzuki tegen De Naald. Het zijn dingen die gebeuren…