De weersverwachtingen waren goed voor deze zondag en ik had niet zo’n zin om weer een hele middag energieloos bank te hangen. Ik bekeek zaterdagavond mijn opties. Spoorwegmuseum (meh), speeltuin Kwekkeltje (niet te doen zonder fiets), strand (meh), kermis (meh), Openluchtmuseum (leuk, maar wel weer veel gedoe met reizen). Uiteindelijk besloot ik maar gewoon naar bed te gaan en zou ik wel zien hoe laat ik wakker was en waar ik op dat moment zin in had. Na de koffie op zondagochtend was Noël nog altijd volledig in Roblox gezogen en Luna leuk aan het spelen met haar Paw Patrol hondjes. Maar het werd steeds warmer buiten en ik pakte mijn laptop erbij en keek nog eens naar de opties. Het Openluchtmuseum heeft wel een mooie speeltuin en is vooral buiten. Er waren (je moet vanwege corona natuurlijk reserveren) nog kaartjes. Ik drukte snel op bestellen, zocht een bus en trein uit en kleedde snel de kinderen aan. Drie uur na het bestellen liepen door het park. Er zijn - zo realiseerde ik me toen ik er weer was - weinig plekken waar ik me zo op m’n gemak voel als in het Openluchtmuseum Arnhem. Misschien wel omdat ik elke steen ken en bij elk huis wel een herinnering heb. Van die keer dat ik me herinner dat ik er was bij de papiermolen, de eerste keer met Marjolein in de winter, de eerste keer dat ik er alleen met de kinderen was. De keer dat ik er was met mijn enige lezeres (tevens de eerste keer met Luna volgens mij) en we poffertjes gingen eten op het terras en natuurlijk de Roosenboom-dag. Waar we hebben zitten lunchen, waar we keken naar het ijzergieten. Nu waren we er voor het maken van nieuwe herinneringen. Er was een nieuwe tram-instructie en Noël leerde dus hoe je een tram moest besturen. Daarna kreeg hij een diploma ‘omdat hij het zo geweldig had gedaan!’. Hij ging er trots mee op de foto. Daarna kreeg een ander kindje uitleg. Noël ging op de foto bij een andere tram en zag toen dat ook dat jongetje een diploma kreeg. Hij keek er wat bedenkelijk bij. Ik zei dat ik dacht dat alle kindjes waarschijnlijk een diploma kregen. Dat snapte hij wel, maar hij leek toch iets minder trots dan even daarvoor.
top of page
Post: Blog2 Post
bottom of page
Comments