Van de afgelopen vier nachten heeft Noël er drie volledig in zijn eigen bed geslapen. En dat is niet zo vanzelfsprekend als het klinkt. Al vanaf het prille begin sliep Noël wel eens bij ons in bed, op een verhoging bijvoorbeeld. Een tijd lang heeft hij ook gewoon in zijn eigen bed geslapen, hoewel hij wel twee tot drie keer per nacht wakker werd om te drinken. Toen hij steeds vaker daarna niet meer in zijn eigen bed wilde slapen, hebben we Noël maar weer bij ons laten slapen. Toen we afgelopen herfst een nieuw bed gingen kopen wegens de verhuizing wisten we dan ook één ding zeker: het bed moet breder. Zo gingen we van een normaal 1.40 m bed naar 1.80 m. Veertig centimeter lijkt misschien niet veel maar dat scheelt heel erg veel als je een goede nachtrust wilt met een peuter in je bed. En zo gaat het nu nog vaak: Noël wordt wakker en komt bij ons in bed. Als we pech hebben wordt hij al wakker als wij naar bed gaan; wellicht maakt de trap te veel lawaai. Hebben we iets meer geluk, dan slaapt meneertje door tot een uur of twee. Gevolg was nog urenlang met z’n drieën in bed. En als we dan allemaal konden slapen: prima. Kan ik best mee leven. Maar steeds vaker begon dan (een soms urenlang) ritueel van woelen, draaien, schreeuwen, schoppen, huilen en het ‘ik wil naar beneden en/of eten’. Het kon niet echt langer zo, zeker nu Marjolein haar slaap hard nodig heeft. Wat is er dan veranderd? Eigenlijk niet zoveel, behalve dat we Noël overdag in bed zijn gaan stoppen. Tot nu toe deden we dat ook wel (soms), maar ging hij dan niet slapen. Nu hij bijna dagelijks overdag slaapt in zijn eigen bed – in plaats van wat nu vaak gebeurde: in een kinderwagen onderweg, op de bank of helemaal niet slapen – slaapt hij ‘s nachts dus ook beter. En sinds een dag of vier wordt hij zelfs helemaal niet meer wakker ‘s nachts, of gaat weer slapen nadat hij heeft gedronken. Heerlijk. Ik betrapte mezelf er vannacht zelfs op dat ik zo’n beetje midden in het bed lag, met nog zeker ruimte voor drie Noëllen naast me. Ik draaide me om en sloot mijn ogen in de wetenschap dat al die ruimte voor mij is. Voor zolang het duurt.
top of page
Post: Blog2 Post
bottom of page
Comments