Eriksen

Het is nu een uurtje of 15 geleden dat Christian Eriksen na een ingooi ter aarde stortte. Ik zag het niet live, maar schakelde een paar minuten na het incident de televisie aan. Ik zag veel Denen staan in de hoek van het veld, de tijd links boven in beeld tikte door. De extra tijd van eerste helft was al minuten bezig. De commentator zei dat hij niet verwachtte dat de wedstrijd nog hervat zou worden. Fans stonden roerloos met handen voor hun mond. Er was duidelijk wat ergs gebeurd. Ik opende Twitter en spoelde de wedstrijd terug om te zien wat er was gebeurd. Het eerste wat ik zag was prayers voor Eriksen en Gary Lineker die zei op Twitter dat het er verschrikkelijk uitzag. Na een paar minuten terug en doorspoelen was ik bij het moment aangekomen dat het vreselijk mis ging. Eriksen die de bal vraagt, vlak bij de cornervlag en neer gaat nog voor hij de bal kan aannemen. Direct paniek bij zijn medespelers. De wijd opengesperde ogen van Christian, uitgerekend dé speler die we in Nederland zo goed kennen en daarna zijn ploeggenoten die er om heen gaan staan, gevolgd door de rennende medici en nog iets later de reanimatie. Het voelde alsof het uren duurde, maar toen ik weer naar het klokje in beeld keek zag ik dat er slechts een paar minuten waren verstreken. Het zag er verschrikkelijk uit: de ploeggenoten die af en toe omkeken en begonnen te huilen, zijn vriendin of vrouw langs de zijlijn. Je denkt direct aan Nouri, maar ik dacht ook aan Koninginnedag in Apeldoorn, toen ik live op tv zag hoe een vrolijk rondritje veranderde in een drama. In een paar tellen was het feest voorbij en zag ik hoe mensen op straat werden gereanimeerd. Hoewel ik niet live keek, voelde het alsof ik er bij was. Achteraf was er - misschien terecht - kritiek op de NOS die alles bleef uitzenden en het moment zelfs herhaalde. Hoewel ik de kritiek snap, snap ik ook de neiging om er bij te willen blijven, al is het maar in de hoop op een sprankje goed nieuws. Toen een half uurtje later de foto van een op een brancard liggende Eriksen met zijn ogen open - ogenschijnlijk bij kennis - wilden we dat ook allemaal zien. In goede en in slechte tijden, nieuws blijft nieuws. Ook al is het soms iets wat we eigenlijk niet willen zien.