Delfzijl vindt zichzelf gezellig. Dat staat tenminste op een spandoek als je de stad binnenloopt vanaf het station. ‘Welkom in gezellig Delfzijl’, is dus het eerste wat je ziet als je DelfSail bezoekt met de trein. Daar is heus weken over nagedacht en nee, dat is helemaal niet verkeerd. De overige 360 dagen van het jaar is Delfzijl namelijk niet gezellig en alle jaren dat er geen grote boten de haven binnenvaren ook niet, dus dan mag je dat best over jezelf zeggen. Soms. Druk is het in ieder geval wel. Al is dat natuurlijk ook maar relatief.
Voor Delfzijl begrippen is het in ieder geval ‘gezellig’ druk en is er voor de bezoeker genoeg te zien en te horen. Als je met de auto komt is DelfSail overigens iets minder gezellig. Om je auto op een stukje aarde in de buurt van het botenfestijn wilt stallen voor een paar uurtjes, kost je dat tien euro. Het zal wel ontmoedigingsbeleid zijn, maar gezellig is anders. Ook de pendelbussen van en naar de parkeerplaatsen zien er niet echt gezellig uit. Ze zijn stampvol en de rij om überhaupt in zo’n bus te komen is lang.
Nee, volgens de mensen van de organisatie, en die kunnen het weten, is het veel gezelliger om met de trein of met de bus te komen. Er worden dan ook gezellig veel treinen ingezet om alle belangstellenden te kunnen vervoeren en tevreden te houden zodat het ook gezellig blijft. Om alle drukte te ontlopen hebben wij ook maar de trein genomen en tot onze verbazing is er plek zat. Misschien zijn we de drukte vóór, of juist na, maar zitplaatsen genoeg dus als we in Bedum de trein in stappen. Terwijl de groene velden langs ons trekken vraag ik me bijna af of we wel in de goede trein zitten, want het ik had op z’n minst verwacht dat we in de bagagerekken moesten gaan liggen om de trein in te komen.
Eenmaal in Delfzijl aangekomen zien en horen we dus veel. Zeker vergeleken met al die andere dagen dat het dus niet gezellig is in de stad. En ik kan het weten want dit is alweer de derde keer dat ik er ben dit jaar. Op de hoek van de straat staat een geblondeerde veertiger te playbacken voor een groepje uitgezakte vrouwelijke vijftigers. Om de vijf meter verkoopt het ‘IJsboeke’ ijs en even verderop houdt de plaatselijke winkelier een DelfSale. Her en der staan kermisattracties opgesteld en een Duitser verkoopt stofzuigers. Althans, dat probeert ‘ie.
Het moet gezegd: de boten liggen er prachtig bij en een tochtje over de haven doe je niet zomaar even, dat is nog een hele wandeling. Overal lopen mensen met zeemanspetten op en de politie knijpt her en der een oogje dicht als niet alles volgens de regels gaat. Het moet namelijk wel gezellig blijven. Als we bij een groot podium aankomen staat een mij onbekende artiest mee te blèren met liedjes van B- en C-artiesten. Wanneer het publiek niet bepaald enthousiast reageert op het gezang, geeft de beste man de liedjes de schuld en hij vertelt erbij dat zijn ‘optreden’ er bijna op zit. Dat lijkt mij voor iedereen ook beter en gezelliger. Hopelijk voor hem was dit zijn laatste optreden. Later op de dag krijgt het publiek in ieder geval ook nog een BZN-coverband te zien. Wat wil je nog meer? Wij zijn dan echter al weg. Gezellig met de trein terug.
Comments