Glasvezel

Sinds vandaag hebben we glasvezel. Iets over acht uur stonden er al twee mannetjes aan de deur met enkele imposante gereedschapskisten. Een van hen kwam mee naar binnen en vroeg waar het kastje moest komen. Ik wees naar de trapkast. Hij keek bedenkelijk. Of we het niet liever in de meterkast wilden hebben. “Die is heel erg vochtig,” zei ik. En bovendien moeten we dan alle bedrading vervangen, dacht ik er bij. Hij ging het wel regelen. Ik ging weer naar boven, aan het werk. Het ‘oude’ internet bleef gewoon werken gelukkig. Af en toe kreeg ik een appje van Marjolein met de vorderingen. Ze zijn aan het boren. Ze komen niet door het beton heen. De monteur raakt gefrustreerd en moet even een sigaretje roken, lees ik even later. Er klinkt daarna weer geboor en nog meer. Het lukt nog altijd niet. Dan opeens hoor ik iemand van buiten iets schreeuwen over kabels doortrekken. Het geboor is gestopt. Als ik tussen het werk door weer naar mijn appjes kijk lees ik dat het kastje hangt en dat de monteurs al weg zijn. Als ik beneden kom zie ik een zwart en een wit kastje hangen in de trapkast. Hebben ze iets gezegd over welk kastje waarvoor is? En wat we nu moeten doen? Blijkbaar niet. Ze hadden alleen gezegd dat het klaar was en nu hebben we glasvezel. Het kastje moest wel 30 minuten ‘opstarten’ of zo. Toen ik in de middag klaar was met werken heb ik de nieuwe modem gepast. De uitleg kwam er in het kort op neer: haal alle draden uit je oude modem en stop alles in de nieuwe. De modem moest wel op een andere plek en dus moesten ook alle kabels anders worden gelegd, anders paste het niet. Maar nu hebben we dus glasvezel. Ik deed direct een snelheidscheck. We hebben geen ander abonnement, dus ik verwachtte er niet veel van, maar de snelheid lag toch wel zo’n 1,5 keer hoger dan bij de oude modem. Toch mooi meegenomen.