Goed bankschap

Een breed lachende meneer van de ABN Amro prijkt op de foto bij het artikel op Telegraaf.nl. De foto geeft goed weer hoe Nederland zich op dit moment voelt: uitgelachen. De man in kwestie, Rik van Slingelandt, voorzitter van de Raad van Commissarissen, heeft de afgelopen dagen veel reacties gehad op het plan van ABN om de bestuurders van het bedrijf een ton salarisverhoging te geven. In een interne mail die naar buiten is gekomen, ‘betreurt’ Rik de ontstane situatie. Eigenlijk betreurt hij, afgaande op de rest van de mail, met name dat het besluit tot negatieve reacties heeft geleid. Want het besluit wordt niet teruggedraaid omdat de ABN – en hoe nobel van ze – het belangrijk vindt dat ‘gemaakte afspraken worden nagekomen’. Ook wordt nogmaals benadrukt dat de afspraken binnen de wet vallen en ook bijdragen aan ‘goed werkgeverschap’. Het is een veel, zo niet, alles zeggende mail. De top van grote bedrijven is anno nu zo ver verwijderd van de samenleving, dat iemand als Rik, niet kan begrijpen dat hij een grens overschrijdt. Dat wat past binnen de wet niet betekent dat het ook moet gebeuren. En dat zijn ABN Amro, nog maar kort geleden door de belastingbetaler overeind is gehouden. ABN Amro wil een goed werkgever zijn. Bestond er maar zoiets als een goed bankschap. Maar dat woord kent mijn spellingcontrole niet.