Haaientanden

Nadat ik in september weinig alcohol had gedronken en vandaag opnieuw een (vind ik) zware dag had, kon ik het toch niet laten om om 20 uur nog even de AH in te wippen om wat biertjes te halen en een wijntje voor bij de pizza. Open een paar neutjes laat in de avond in het weekend en een avondje bieren na heb ik me erg ingehouden afgelopen maand. Maar vandaag is het oktober en bovendien moest ik voor mijn werk weer drie patiënten afbellen omdat er te weinig ok-personeel beschikbaar is voor aanstaande maandag. Ik vond dat ik het had verdiend. Vergeef me dan ook mijn licht aangeschoten tekst van vanavond. Nadat ik de patiënten had afgebeld snelde ik naar de trein en nam vervolgens de bus naar Kaatsheuvel om nog een paar uurtjes in de Efteling te vertoeven. En ik moet zeggen: tegen mijn eigen verwachtingen in, neemt een paar uurtjes pretpark toch veel van je overpeinzingen weg. Met name even alleen samen met Noël door het park struinen (Efteling Museum, Diorama, Fabula) deed me goed. De drukte en regen konden de pret niet drukken. Nu we nog een jaar (minus vijf dagen) een abonnement hebben is de druk van iets moeten doen er wel af. En ondanks dat we er (door school en werk) maar 3,5 uur konden zijn, hebben we toch maar mooi Max & Moritz, Symbolica, de nieuwe speeltuin en nog wat kleinere attracties kunnen doen. Terug in Den Bosch werd ik bij het station bijna aangereden door een Thuisbezorgd fietser die geen voorrang gaf. Iedere keer - en dat was een keer of drie - dat er een THuisbezorgd mannetje langs fietste was ik bang dat ik een scheldpartij kon verwachten omdat ik mijn voorrang nam. Dat gebeurde natuurlijk niet. En op de fiets vroeg ik me af hoe de haaientanden ook alweer heette die de fietser had genegeerd. Ik landde op hakenkruizen, hoewel ik wist dat dat het niet was. En toen had ik dus nog niet eens gedronken.