Begin van de middag kregen we eindelijk het verlossende telefoontje: Noël heeft geen corona. Helaas had hij inmiddels al een hele dag school gemist, maar gelukkig kon hij dankzij het groene licht om in ieder geval naar zwemles te gaan. Net als bijna elke maandag mocht ik hem brengen. Afgelopen zaterdag is de QR-plicht voor zwembaden ingegaan en dus mocht ik vanmiddag bij de ingang bij één van de twee controleurs mijn QR-code laten zien. Binnen waren daarom (net als de afgelopen weken overigens) geen regels. En het was net zo druk als anders. Voorzichtige eerste conclusie is dat de meeste mensen gewoon normaal willen meewerken om het aantal besmettingen omlaag te brengen en dus niet zo moeilijk doen over het even scannen van je telefoon.
Ondertussen gaat de hetze tegen carnaval in alle hevigheid door. Waar de cafés gewoon door kunnen gaan alsof er niets aan de hand is en je zelfs met volle stadions naar een voetbalwedstrijd kan (beide met een QR-code) zou dat ineens niet kunnen als diezelfde mensen onder dezelfde omstandigheden carnaval vieren. Er moet vooral ook één lijn getrokken worden. Als alle ‘evenementen’ (binnen of buiten) niet meer mogen, alle cafés dicht zijn en alle stadiondeuren op slot, ja dan is het logisch om ook aan carnavalvierend Nederland te vragen om pas op de plaats te maken.
Bij het woord carnaval krijgt opiniemakend Twitter echter direct stoom uit de oren. Dát kan echt niet! Terwijl ook daar (als het goed is) gewoon alles keurig met QR-codes een maximaal aantal mensen per locatie, etc, wordt gedaan. Veel carnavals gemeenten hebben nu, uit angst voor slechte publiciteit, de stekker uit hun evenement getrokken. Wat ook prima is, maar ik snap ook heel goed dat met de huidige softe maatregelen, waarin letterlijk alles door mag gaan, carnaval nu als pispaaltje wordt gezocht en gevonden.
Kommentare