Ingewerkt

Nog niet zo lang geleden werkte ik een collega in, nu word ik zelf door diezelfde collega ingewerkt. Ik voelde me vandaag dan ook een beetje als Rachel uit Friends die denkt dat aan haar wordt gevraagd een nieuw meisje in te werken, maar dan blijkt dat ze zelf na zo lang werken in Central Perk, de inwerkperiode nog een keer moet volgen. De vergelijking gaat niet helemaal op. Ik wordt niet opnieuw ingewerkt omdat ik m’n werk niet goed doe, maar omdat ik over twee weken een deel van de orthopedie-planning op mij neem. Nou is een planning in een ziekenhuis een planning in een ziekenhuis, zou je zeggen. Of je nou chirurgie doet of orthopedie: het is een kwestie van overleggen met chirurgen, overleggen met afdelingen en patiënten oproepen voor hun operatie. Tot zover gaat de vergelijking op. Ik ga echter straks voor allemaal andere chirurgen plannen, op andere afdelingen, met een andere patiëntgroep (waaronder kinderen). Ook moet ik straks materiaal bestellen en andere randzaken regelen, andere brieven versturen, etc. Zo zat ik dus op een maandagmiddag te vragen wie ik moet bellen en wat ik moet doen als ze nee zeggen en naar wie ik dan wat moet sturen. Na een paar uur had ik daadwerkelijk het idee dat ik een stuk wijzer was geworden en stapte ik met mijn mondkapje en een paar blaadjes vol met aantekeningen de gang weer in.