Inkeer

De gisteren met zoveel bombarie aangekondigde Super League lijkt na een dag alweer op sterven na dood. Als dat daadwerkelijk zo is, is dat voor het voetbal natuurlijk geweldig nieuws. Achter elkaar druppelde zonet het nieuws binnen dat Chelsea, Manchester City, Arsenal en Atlético Madrid uit het project stappen waarin 12 clubs een soort afgesloten alternatieve Champions League zouden gaan vormen. Niet alleen konden clubs uit die league niet degraderen (dus geen sportieve prikkels meer), ook hadden ze de garantie van ieder jaar honderden miljoenen euro’s aan inkomsten. De clubeigenaren werden graaiers genoemd, niet in de laatste plaats door de eigen clubfans en internationaal was er veel weerstand. Het lijkt er nu op dat in eerste instantie de engelse clubs maar mogelijk nu dus ook andere clubs eieren voor hun geld kiezen nu de nationale bonden dreigen de clubs uit de eigen competitie te gooien. Met hangende pootjes komen City en Chelsea dus straks weer terug op het feestje wat Premier League heet. Het is toch een beetje alsof deze clubs eerst trots aankondigen dat ze een betere, knappere, jongere vriendin hebben gevonden, om na een dag terug te keren bij moeder de vrouw die twintig jaar lang alles heeft gepikt van deze ‘club’. De vraag is nu: hoe worden deze clubs terug onthaald. Volgt er een snel: alles vergeven en vergeten en zijn ze blij dat de clubs tot inkeer zijn gekomen. Of volgt er nog een reprimande. Ik neem aan dat Chelsea op z’n minst een paar nachten op de bank moet slapen. Al lijkt me een scheiding nu toch wel van de baan. Gelukkig maar.