Van het thuiswerk advies was vanochtend alvast niet veel te merken. Het kwam wellicht ook omdat de metro tegelijk met de trein aan kwam bij station Holendrecht, maar voor de ingang van het ziekenhuis stond een van de langste rijen die ik de afgelopen maanden heb gezien. De rijen zijn er ook omdat je nog altijd je badge voor een scanner moet houden om een draaideur door te mogen. Kunnen de wappies vast oefenen op hoe het is om niet zomaar ergens naar binnen te mogen. Ik hoorde overigens van mijn collega vandaag dat de nieuwe hoofdingang van het ziekenhuis bijna klaar is en dan komt er hopelijk ook een einde aan het omlopen en de draaideur-poppenkast. In de winkel had vanmiddag wel vrijwel iedereen een mondkapje op. Je zou met een beetje fantasie kunnen stellen dat als je de zorg maar ver genoeg laat overstromen, (ver weg de meeste) mensen echt wel bereid zijn om zich aan opgelegde regels te houden.
Wat dan weer niet goed is voor mijn humeur is het item van het Jeugdjournaal vanavond. Daarin werd een wappie-meisje van 14 geïnterviewd omdat ze - toevallig net als haar ouders - niet gevaccineerd wil worden en zich nu buitengesloten voelt. Het moet een keuze zijn zei het meisje dat ook ‘onderzoek’ had gedaan en gelooft dat ze zelf niet ziek kan worden en je het vaccin alleen voor jezelf neemt. Er kwamen nogal wat onwaarheden langs die slechts zeer beperkt door een voiceover werden weerlegd. Dat vind ik voor een programma waar heel erg veel kinderen naar kijken toch een kwalijke zaak. Als je al de noodzaak ziet om zo’n meisje aan het woord, zet er dan minstens een expert tegenover die alle bullshit weerlegt. Het meisje vond dat ze een keuze moest hebben om zich niet te laten vaccineren. Alvast één levenswijsheid: je hebt een keuze, maar keuzes kunnen soms ook consequenties hebben. Goed dat je dat nu - the hard way - leert op 14-jarige leeftijd. PS. Ik realiseer me nu dat het begin van mijn stukje niet te maken heeft met de rest van het verhaal. We werken aan een oplossing.
Comments