Kantoor

Voor het eerst in bijna twee weken was ik weer eens naar kantoor, want hoewel ik al mijn werk in principe ook thuis kan doen, is er nog altijd een ziekenhuiscultuur waarin je toch wel geacht wordt soms je gezicht te laten zien. Ook al heeft het weinig meerwaarde. Het begon al goed, want bij aankomst op het station bleek mijn trein niet te rijden. Er stond geen reden bij, maar het zal wel ‘ijzel’ zijn of zoiets. Er stond al wel een stoptrein klaar; die doet er weliswaar een dik kwartier langer over, maar het alternatief was twintig minuten op een koud perron wachten. De boemeltrein die overal stopt - Zaltbommel - Geldermalsen - Culemborg, Houten Castellum - Houten - Lunetten - Vaartsche Rijn - was tenminste warm. En hoewel ik het minder druk had verwacht liep het nou ook niet bepaald storm. Dat was in de metro even later in Amsterdam wel anders. De GVB dacht waarschijnlijk slim te zijn om met covid en de naderende kerstvakantie in het vooruitzicht, alvast wat metrostellen weg te bezuinigen. Op mijn werk werd eerst uitgebreid koffie gedronken. Werkoverleg natuurlijk al ging het voornamelijk over covid, vaccinaties en reisrestricties. Na het openen van de mail volgde nog een kop koffie. Iets waar je tegenwoordig mee moet uitkijken want wegens een verbouwing een verdieping lager hebben ze enkele weken terug alle wc’s afgesloten op onze afdeling. We moeten daarom in de H-toren even verderop, op de afdeling, naar de bezoekers wc. Om daar te komen moet je zo nonchalant mogelijk langs de balie lopen en maar hopen dat je niet wordt aangesproken. En toch proberen de koffie iets te matigen zodat je niet twee keer in een half uur moet, zoals twee weken terug. Na een uitzonderlijke serie misverstanden via de mail, werd het vanzelf ook weer 13 uur en kon ik weer huiswaarts. Serious Request op de radio, want dat is - hoewel 3FM toch wat vergane glorie is en daarmee Ook Serious Request wel aan urgentie heeft ingeboet - toch wel het ultieme pre-kerstgevoel, denk ik.