Kassa

Omdat we nog een paar boodschappen misten, ging ik eind van de middag - tweede Pinskterdag - even naar de Jumbo. Ik deed een koptelefoon op en luisterde naar een podcast. Deze keer ging het over de Nederlandse politiek. Ik doe graag een koptelefoon op als ik een mondkapje moet dragen want met mondkapje op zit mijn bril meestal erg los en heb ik soms zelfs het idee dat deze elk moment kan afvallen. En als je dan toch zo’n ding op hebt, kan je ‘m natuurlijk net zo goed ook aanzetten. Het ging over of we voor de zomer al een nieuw kabinet hebben, over Van Haga zie zich onlangs heeft afgesplitst van Baudet en over Russische inmenging in partij Splinter. Het was rustig in de winkel en ik had maar vier of vijf artikelen nodig en binnen no time stond ik dus alweer bij de kassa. Uit beleefdheid zet ik dan mijn koptelefoon weer even af. Nadat ik de boodschappen had betaald wenste de cassiere mij een goed weekend. Ik was weer een half met mijn gedachte ergens anders (waarschijnlijk bij de Podcast), dus ik had pas door dat er iets niet klopte toen de jongen achter mij zei: het is maandag hoor. Pas toen realiseerde ik me zelf ook dat het niet echt weekend meer was. “Ik werk normaal alleen in het weekend,” hoorde ik de cassiere zeggen terwijl ik met militaire precisie mijn vijf boodschappen aan het inpakken was. Ik keek niet meer om en ga er dan ook vanuit dat de twee inmiddels een setje zijn geworden.