Lintjes

Vandaag is zo’n dag dat mensen lintjes opgespeld krijgen. Met leuke teksten als ‘het heeft de koningin behaagd’ of zoiets. Alleen in Brabant al worden er 679 van die dingen weggegeven. Verontrustend, denk ik dan. Het idee van een lintje is toch juist dat je iets ‘speciaals’ hebt betekend, bij voorkeur voor de maatschappij? Zijn er in ons land dan zoveel speciale mensen? Je zou bijna medelijden krijgen met iedereen die vandaag met een smoesje naar het gemeentehuis wordt gelokt. Dan zit je mooi met de wetenschap dat er jaarlijks duizenden mensen minstens zo speciaal zijn bevonden. En dat dan ieder jaar. Wie over een paar jaar nog geen lintje heeft behoort waarschijnlijk tot het uitschot van de samenleving. Misschien is het dan een idee om iedereen een lintje te geven, op de mensen die zich misdragen hebben na. Sowieso is het kriebelfeest, lintjes uitdelen. Voorgedragen worden, brr. Mensen die gaan beoordelen of je waardevol genoeg bent voor de samenleving: braak. Het zullen je vrienden maar wezen, die je voor zo’n vleeskeuring gooien. Ooit kreeg ik een uitnodiging om aanwezig te zijn bij het opspelden van een lintje. Een kennis kreeg ‘m. Ongetwijfeld zo trots als een pauw. Nog geen jaar later was ‘ie dood, en dan moet ‘ie dus nog gewoon weer terug worden gegeven ook. Maar ja, wat heb je er ook aan. Als je dood bent.