Er is al veel gezegd en geschreven over de in 2009 overleden schrijver/columnist Martin Bril. Het is moeilijk om daar nog een origineel geluid aan toe te voegen. Er rest mij eigenlijk niets anders dan open deuren intrappen. Aan tafel bij Pauw zitten op deze maandagavond Martin’s weduwen Bart Chabot en Ronald Giphart om hun nieuwe show te verkopen. En om te dwepen met hun vriendschap met Bril. Al kan het ‘we willen Martin levend houden’ ook oprecht zijn geweest. Ze zitten aan tafel omdat ze als trio – maar dan zonder Martin – het land in gaan.
Volgens vrienden Bart en Ronald was Martin van een andere niveau. ‘Andere columnisten blijven vaak steken in meninkjes’, zo beschrijft Chabot het verschil tussen Martin Bril en de rest, CaMu (Remco Campert en Jan Mulder) en Simon Carmiggelt uitgezonderd. Giphart vertelt hoe hij, als hij met Martin op pad ging, de volgende dag in de krant las wat hij allemaal had gemist. De ogen van Bril zagen altijd net even meer; niet zelden met een vleugje fantasie van de meester.
Nu proberen Chabot en Giphart zijn teksten levend te houden om maar in de clichés te blijven. ‘Vaak als een schrijver dood gaat is hij binnen een jaar vergeten.’ Laatst zag ik een herhaling van ‘Enfin’, een programma waarin wordt teruggeblikt op vijf jaar zonder Martin Bril en de 49 jaar daarvoor. ‘Ik vind dat hij al heel lang dood is’, aldus Matthijs van Nieuwkerk op. ‘Er is ook nooit iets voor hem in de plaats gekomen.’ Het is misschien wel het mooiste compliment dat iemand – of hij/zij nou schrijver is of niet – kan krijgen.
Comments