Nacht

Marjolein sliep met Noël ergens anders in Groningen en ik had Otis en Luna zonder problemen naar bed gebracht die avond. Niets van gehoord totdat ik zelf ook in bed lag en eigenlijk toen ook nog niet. Ergens tussen 2 en 3 uur in de nacht werd Luna wakker. Ze huilde, dus ik ben er even heen gegaan om te vragen wat er was. Dat werd niet helemaal duidelijk, behalve dat ze naar beneden wilde. Het is midden in de nacht idioot zei ik, maar dan net even anders. Na gegil en gestrek wilde ze dan toch wel iets drinken. Na het drinken legde ik haar weer terug maar begon het gehuil en gegil opnieuw. Weer erheen, weer niet duidelijk wat ze wilde. Uiteindelijk heb ik toen toch maar voorgesteld of ze bij mij en Otis in belde wilde. Beter slecht slapen dan helemaal niet slapen, dacht ik. Nou ze wilde eigenlijk wel naar mama, maar ik heb haar er geloof ik van kunnen overtuigen dat dat niet ging gebeuren en toen wilde ze dan wel mee. Dat ging even goed. Het leek of ze sliep tot ze even later opnieuw begon te huilen. Weer vroeg ik wat er was, weer gaf ze niet echt antwoord. Ik dacht: misschien heeft ze het warm. Dus ik deed de slaapzak uit, maar ook dat hielp niets. Het gegil werd steeds harder. We waren vanaf het begin al ruim een uur verder. Toen zei ik dat ze anders maar weer in haar eigen bed moest. Was natuurlijk ook niet goed, maar ik dacht nog: misschien kan één van ons dan in ieder geval slapen. Otis sliep door dit alles gewoon heen. Zelf toen Luna op een gegeven moment letterlijk op hem ging liggen uit boosheid. Het werd niet stil, ik legde haar in bed en het gegil was nu nog veel harder. Ik haalde de babyfoon er uit maar het gegil overstemde de stille nacht. Als niets meer zou helpen, kon ik altijd nog met haar opstaan. Het was inmiddels al vier uur geweest en een gebroken nacht was het nu toch al. Ik liep naar haar kamer en zag dat het licht aan was. Bleek dat ze helemaal uit de reiswieg was geklommen en via het andere logeerbed eruit was gestapt en zelf het licht had aan gedaan. Ze stond moe maar tevreden rond te kijken in de verlichte slaapkamer en wees alle speelgoed aan die ze nu kon zien. Ik zei dat ze nog een kans kreeg om bij ons te slapen als ze dan echt nu stil zou blijven. Sneu knikte ze of ze dat wilde proberen. We stapten nog een laatste keer in bed en nu bleef ze rustig liggen en bleef het stil. Een paar uur later ging de wekker.