Nederland – Turkije

De immer kaalgeschoren Jack van Gelder staat op het veld met aan zijn zijde Pierre van Hooijdonk en zijn haar. Vooral het haar van Pierre is de laatste tijd veel besproken, aangezien zijn kapsel niet onder doet voor dat van Van Gelder in de jaren zeventig: donker, hoog en krullend. Ze staan in de Amsterdamse avond te praten in de ArenA, een betonnen bak met tl-achtige verlichting. Dat is overigens een goede samenvatting van bijna alle moderne stadions. Inspiratieloze bouwwerken met als doel zo snel mogelijk veel geld verdienen. Als de volksliederen hebben geklonken, die ik zelf overigens net gemist heb, klinkt het ‘bloed zweet en tranen’, het volkslied van het volk. Op het veld is ondertussen een of andere bordkartonnen gebouw neergezet waar de scheidsrechters mogen staan. Er staat heel groot ‘European qualifiers’ op, zodat we niet vergeten waarom we vandaag bij elkaar zijn. Er gebeurt als de wedstrijd is begonnen en André Hazes is uitgezet, niet veel. De wedstrijd tussen Nederland en Turkije ‘zeurt door’, zoals iemand opmerkt. Zo nu en dan ligt er iemand op de grond, meestal een Turk. Zo nu en dan is er een kans, meestal voor Nederland. Maar de beste kansen zijn voor Turkije, dat na een dik half uur zelfs scoort. Er zitten hoorbaar veel Turken ook op de tribune. Elk foutje van Oranje wordt begroet met een luid gejuich en bij lang balbezit klinkt gefluit. Bij rust klinkt een opbeurend muziekje, ondanks de 0-1. Als ik in de 70e minuut terugkom bij de wedstrijd is er, op wat wissels na, niets veranderd. De Nederlanders ogen wanhopig, zowel op de tribune als op het veld. Sneijder kijkt boos en schiet een bal, bedoeld als voorzet, over de achterlijn. Inmiddels staan er al 83 minuten op de klok. Guus Hiddink staat langs het veld met zijn armen te los, alsof hij wil gaan zwaaien, maar hij houdt zich in en kijkt naar het spel. Jasper Cillessen gooit de bal snel het veld in, maar Oranje is de bal al weer snel kwijt. Er ligt iemand op de grond, een Turk. De tijd tikt weg. De eerste supporters vertrekken van de tribunes. ‘1-0 achter is geen feestje,’ merkt de commentator op. In de blessuretijd scoort Wesley Sneijder dan toch nog 1-1. Daar blijft het bij. Wesley mag voor een sponsorbord uitleggen wat er verkeerd ging. Het viel allemaal wel mee, aldus Wesley. Wedstrijd afgelopen, het EK ver weg, de avond nog later dan toen de wedstrijd begon. Zoals de gisteren overleden voetbalcommentator Hugo Walker (81) zou zeggen: ‘Maken we er hier een einde aan in Amsterdam.’