Niet denken maar dansen

De nacht staat op is het zoveelste initiatief waarin een sector zichzelf open verklaard ‘omdat het kan’ of ‘het is genoeg geweest’ of zoals nachtclubs zeggen: ze zijn onmisbaar. Op 12 februari willen de nachtclubs dan ook open gaan. Veel sectoren klinken een beetje als mijn dochter die ook niet veel verder komt als ze wat wil ‘omdat dat nodig is’. Niet denken maar dansen. Ook zo’n mooi oneliner, maar tegelijkertijd ook de cynische realiteit van vandaag de dag: laten we niet meer nadenken, we doen gewoon wat we zelf willen. En natuurlijk gaan hier heel veel mensen positief op reageren, want willen we niet allemaal iemand die tegen ons zegt: niet denken maar dansen? Ik gun ‘het nachtleven’ al het moois van de wereld natuurlijk, maar ik vind het niet bepaald sterk dat de nachtclubs zelf met zo’n statement komen. Iedereen vindt zichzelf in de basis essentieel. Iedereen wil alles. Dat maakt het nog niet per se verstandig, hoewel ik ook snap dat jongeren ‘willen dansen’ en dat mensen ‘er klaar mee zijn’. Toch vind ik dat we besluiten in een pandemie die betrekking hebben op de volksgezondheid beter kunnen overlaten aan virologen, medici en beleidsmakers. Dan vragen we aan nachtclubs wel advies als we willen weten welke dj we het beste kunnen inhuren.