Omikron

Het is moeilijk om positief te blijven over hoe Nederlanders omgaan met deze coronacrisis. Maar ook hoe de politiek tracht deze crisis te bestrijden doet vooral zuchten. In de winkels heeft een groot deel van de mensen moeite om een mondkapje op te doen om de zorg te ontlasten. Waarom zou je ook willen meewerken om een mogelijke code zwart te voorkomen? Oh wacht, omdat je bij code zwart maar beter geen ongeluk kan krijgen want dan is er mogelijk geen plek voor je in het ziekenhuis? Zelfs min of meer normale mensen zoals cabaretier Guido Weijers speculeren openlijk over met alle maatregelen stoppen. Ik snap overigens heel goed dat het verschrikkelijk moet zijn om zoals nu niet ‘s avonds op te kunnen treden en dat is waarschijnlijk ook wel een hele rits vermijdbare doden waard. Om maar te zwijgen over de mensen die nu anoniem doodgaan op een wachtlijst omdat hun operatie is afgezegd. De dood hoort immers bij het leven. Iemand in een talkshow zei dit weekend wel te begrijpen dat het kabinet ‘slechts’ voor een avondlockdown kiest. Het is voor veel winkels ook belangrijk dat ze wat kunnen verkopen immers. Dan het kabinet. Even leek het er op dat er - eindelijk - snel en fors werd ingegrepen toen bekend werd dat Omikron als nieuwe variant in Zuid-Afrika super snel om zich heen greep. Nog de volgende ochtend las ik dat vliegtuigen uit die regio niet meer welkom waren. Dat bleek toch anders te liggen. Want je kunt nou eenmaal geen Nederlanders weigeren terug te keren aldus Hugo de Jonge. Maar iedereen zou wel gewoon getest worden natuurlijk. Helaas bleek dat ook niet waar: de test bij aankomst op Schiphol bleek vrijwillig. Zo’n 85 procent van de mensen deed de test daarom niet. Dat betekent niet alleen dat 85 procent van de mensen dom en asociaal is als het er op aankomt. Het laat ook nog maar eens het failliet zien van het coronabeleid, voor zover je echt kunt spreken van beleid. Kortom, veel om somber over te zijn op deze koude eerste zondag waarop de avondlockdown