Parkeren

Dat het druk is op Texel verbaasd niemand. Door alle corona onzekerheid hebben veel Nederlanders een vakantie in eigen land geboekt. Maar er zijn ook verrassend veel Duitsers. Over het algemeen zijn de Duitsers ook degene die mondkapjes dragen in binnenruimtes. Dat verbaast me dan weer wel: als je zo bang bent voor corona dan zou ik vooral niet naar Nederland komen, maar wie ben ik. Tot nu merk je vooral in de dorpjes en bij het strand dat het druk is. En dan bovenal tijdens het parkeren. Of beter gezegd: tijdens het proberen te parkeren. Ik ben ook niet veel gewend: ik ga meestal naar gelegenheden waar parkeerruimte genoeg is. Hier op Texel lijkt er sprake te zijn van een ontmoedigingsbeleid. Het lijkt er op dat het aantal parkeerplaatsen in de loop van de jaren niet is meegegroeid met het toegenomen toerisme. Vandaag was al de tweede keer dat ik geen parkeerplek kon vinden. De vorige keer had ik na een paar rondjes rijden een semi legale plek gevonden op de aangelegen parkeerplaats voor bussen. Andere auto’s deden dat ook, dus ik besloot dat het wel kon. Andere auto’s gingen gewoon ergens op het gras staan. Vandaag was het dus opnieuw raak. We wilden naar het strand helemaal op het noordelijkste puntje van het eiland. De parkeerplaats bleek niet zo groot, het was midden op de dag en we waren blijkbaar niet de enigen die op de mooiste stranddag van de week (23 graden) een plekje zochten. Ik reed tegen beter weten in de parkeerplaats op maar ik stond al snel vast. Na heel wat wrikken, nadat ik bijna nog een fietser schepte die ineens opdook bij de ingang van de parkeerplaats, kon ik er dankzij een paar aardige mede automobilisten weer weg komen. Op naar een ander strand waar hopelijk wel plek was op de parkeerplaats. Ook de parkeerplaats bij de vuurtoren bleek aardig vol maar er was nog wel plek bij een grote plas. Ik ben eerst maar even met mijn schoenen gaan voelen hoe diep het was, voordat ik de auto in een grote sinkhole met water zou storten maar het leek mee te vallen. We moesten wel door het water heen om uit te stappen maar we konden gelukkig wel ergens de auto parkeren.