Plasje

Eerlijk gezegd had ik geen idee waarover te schrijven vandaag. Ik vroeg dan ook aan Marjolein of zij nog ideeën had. “Schrijf over de plassende Luna!” schreeuwde ze me toen toe. Nou is het niet mijn gewoonte om over plassende mensen te praten, maar ik heb echt letterlijk een half uur naar een leeg vel digitaal papier staan staren, dus ik had niet veel keuze. We (en met we bedoel ik natuurlijk Marjolein) proberen Luna sinds een paar dagen te laten plassen en poepen op de wc. Wel met een brilverkleiner natuurlijk. En dat ging gisteren natuurlijk wel een keer fout, toen Otis de wc lang bezet hield, zeg ik ineens een plasje naast de bank ontstaan onder Luna. Marjolein had een paar dagen eerder een prachtige plaskalender gemaakt en opgehangen in de wc. Als de 24 vakjes gevuld waren met stickers, zou Luna een pyjama krijgen van Paw Patrol. Toen Luna de pyjama zag was ze direct dolenthousiast. “Mag ik die nu aan?” Maar ze had al snel door dat ze daar wel wat voor zou moeten doen. En dat gaat verrassend goed. We zijn nu een paar dagen verder en ze heeft nu al zes stickers. Bijna elke keer dat ze zegt dát ze naar de wc moet, gaat ze ook en komt er wat. Het is misschien niet het meest smakelijke ‘praatje’ maar het is wat het is.