Reclame

Toen ik zondagochtend opstand rond acht uur, dacht ik dat de Formule1-race al lang was afgelopen. Ik probeerde ergens de uitslag te vinden, maar zag ‘m nergens, dus ben toch maar even op zoek gegaan naar livestreams. Op de eerste website vond ik direct een kanaal met goed beeld: NBCSN. Al snel werd mij door NBCSN ingewreven dat ik naar de Amerikaanse televisie zat te kijken; een bijna bizarre gewaarwording als je de Nederlandse gewend bent. In 32 minuten kijken heb ik drie volle reclameblokken gezien. Ik heb niet geteld hoe lang ze precies zijn, maar ze voelen zeker als een volwaardig Nederlands-reclameblok. Dat betekent dat ik ruim de helft van de tijd niets van de wedstrijd heb gezien. In twee van de drie reclameblokken gebeurde er van alles: er spint iemand van de weg af, nog iemand die z’n motor opblaast, enkele belangrijke inhaalacties: allemaal gemist. De laatste keer krijgen we in ieder geval nog een herhaling; de eerste keer moesten we het met een gesproken opsomming doen. Ik blijf kijken, gefascineerd door de reclame-wedstrijd verhouding en tevreden met de beeldkwaliteit. Ondertussen zie ik de 17-jarige Max Verstappen zijn concurrent Nasr passeren alsof hij er niet staat. Ook fascinerend. En dan begint – niet gelogen – het vierde reclameblok. We schrijven 8.41 uur. Het wordt tijd voor koffie.