RIP Televisie (2015-2021)

De televisie is naar z’n grootje. Twee weken geleden schoot ineens door m’n hoofd dat het toch wel bijzonder is dat de televisie het nog altijd doet. Ik zocht toen op hoe oud de tv kwam vrijdag 25 september 2015 bij ons gezin; een dikke maand voor de geboorte van Otis. Dat viel dus nog wel mee. Ruim vijf jaar is toch wel het minste wat je van de beeldbuis mag verwachten. Eergisteren - ik denk zo rond heel Holland Bakt - werd het beeld ineens aan de linkerkant wat donkerder. Aan- en uitzetten hielp eventjes, maar na een paar minuten ging het beeld vaak ook weer op zwart. De volgende dag deed de tv het dan weer periodes goed, dan weer met een donkere linkerkant. Marjolein begon direct allemaal linkjes te sturen van nieuwe televisies. Alles beter de dan de kinderen zelf moeten vermaken! Gisteravond probeerden we toch maar weer of de televisie misschien gewoon een moeilijke dag had in de hoop dat het weer allemaal beter was, maar helaas. Elke paar minuten ging het beeld op zwart. Tijdens Zondag met Lubach was dat nog best te doen maar het meelachen om de foto’s met grappige onderschriften bij de 250e aflevering (die eigenlijk de 252e bleek te zijn) van Dit was het nieuws werd al moeilijker. Ik pakte mijn Chromebook er bij op zoek naar een nieuwe televisie die bij voorkeur miljard hmdi-poorten en een VGA-poort had. Er bleken maar drie merken te zijn met VGA-poorten en dus had ik binnen tien minuten opnieuw een Toshiba uitgekozen. Min of meer dezelfde tv lijkt me, alleen dan toch weer een slagje groter (49 inch, was 40 inch). Na nog even wat reviews lezen hebben we snel besteld. Tijd om te rouwen is er niet bij. De koning is dood, lang leve de koning.