Rustdag

Er is zelfs geen wedstrijd van Turkije, schreef De Speld vandaag. ‘Een inktzwarte dag’. Ik deel het gevoel. Wat is het toch jammer als je net even lekker in een EK of WK zit en dan komen er ineens rustdagen tussendoor. Ik zou bijna verlangen naar een loserspoule waarin de nummers vier van de zes poules een wedstrijd spelen om wie het allerslechtste land is op het EK. De leegte van geen wedstrijd om 21 uur en zelfs niet een wedstrijd om 18 uur, is killing. Gelukkig komen er mooiere tijden aan. Vanaf morgen we vier dagen lang wedstrijden en vanaf morgen begint ook de Tour de France, waarvan ik het idee heb dat de vorige editie nog maar net afgelopen is. En dat is ook zo: 20 september was de laatste etappe, slechts 278 dagen geleden. Wat ook mooi is: is dat we over een kleine 1,5 jaar alweer een WK voor de kiezen krijgen. Wat overblijft is alle podcasts over het EK luisteren die er maar bestaan. Ook Oranjezomer (Veronica Inside) gaat deze dagen gewoon door, dus er valt nog wel wat te doen aan voorpret. Maar hoe komen we deze komende 29 uur door? Ik heb géén idee!