Silvana

Ophef gisteren op de twitters. Silvana Hagge, schrijfster van het krantje ‘Dit is Assen’ heeft een aantal columns overgeschreven. In een reactie liet ze weten één keer in de fout te zijn gegaan nadat ze een deadline had gemist. Ze heeft daarop een gevonden tekst ‘verwerkt in een nieuwe column’. Let wel, dit laatste heb ik dan weer overgeschreven van RTV Drenthe, die het waarschijnlijk ook ergens hebben overgeschreven. De verklaring blijkt nogal tragisch als er meerdere columns worden gevonden die ook zijn overgeschreven. De columns zijn echt grotendeels letterlijk hetzelfde, soms met een woordje anders. Maar hé, als ik siertuin vervang door moestuin, is het ineens mijn tekst, moet Silvana gedacht hebben. De woorden sneu en tragisch vallen dus bij veel twitteraars. Terecht natuurlijk, want schrijverschap, zelfs voor ‘het plaatselijke suffertje’ zoals de Telegraaf ‘Dit is Assen’ noemt, is een mooi vak. Maar teksten overschrijven kan iedereen. Zeker in deze tijd, waarin alle informatie via het internet voor iedereen beschikbaar is. Vermoedelijk kreeg Silvana voor haar overtypwerk betaald, wat haar ‘werk’ feitelijk tot diefstal maakt. Het is naast treurig vooral ook fascinerend dat een ‘tekstschrijver/ journalist’ haar eigen vak zo weinig serieus neemt. Als je je deadline mist, of je hebt geen inspiratie, of een combinatie van beide, ben je geen schrijver. Moet je jezelf ook niet zo noemen. En kan je nog beter niets doen. Is voor iedereen beter. In haar twitterprofiel prijkt de wrange tekst ‘spreken is zilver, schrijven is goud’. Silvana Hagge is sinds het nieuws van haar plagiaat naar buiten kwam stil. Schrijven is voor even geen goud.