Slaaptekort

Mijn eerste werkweek zit er op en het is niet meegevallen. Ik was licht verkouden woensdag dus kon direct aan de coronatest. Donderdag en vrijdag was ik voor het eerst weer op kantoor en werd mijn reistijd met bijna een half uur verlengd omdat er tussen Utrecht en Den Bosch geen treinen maar bussen reden. Bovendien is de collega wiens werk ik moet vervangen bij afwezigheid nu drie weken afwezig waardoor ik de komende weken een stuk meer moet doen dan normaal. Ik moet dan ook bekennen dat ik nog niet eens al mijn mails gelezen heb uit de periode dat ik vakantie had, met de gedachte dat als het echt belangrijk is er nog wel een keer wordt gemaild (dat hoop je dan). Ik was bovendien vergeten hoe zwaar het is om om 4:50 de wekker te horen gaan. Vooral als je ‘s avonds niet op tijd naar bed gaat (zoals ik) omdat de kinderen (die nog wel vakantie hebben) pas om 22 uur allemaal op bed liggen en er net een leuke film (zoals Amsterdamned) op tv is. Toen ik vrijdagmiddag in de bus terug naar Den Bosch zat - op weg naar de kermis dus - was ik inmiddels dan ook een halve zombie en ‘s avonds kon ik zelfs bij het geweldige Media Inside (aanrader!) mijn ogen amper open houden. Gek genoeg wordt ik - hoe moe ik ook ben - altijd rond een uur of negen uiterlijk wel wakker en kan dan de slaap niet meer vatten. Heel frustrerend. Want zo haal je het slaaptekort nooit in, voor zover dat überhaupt kan. Doel voor de rest van het weekend is om nog veel meer te slapen, dus dat zal dan ook wel weer niet lukken, met nog twee hele lange drukke werkweken waarin ik mijn collega mag vervangen, voor de boeg.