Snollebollekes

Twitter kan soms een gevaarlijke broedplaats zijn voor te snelle conclusies en tunnelvisie, zo bleek gisteren opnieuw. Het is nu al de zoveelste keer dat er een feitje - totaal uit de context - tot rel is gepromoveerd. Deze keer ging het over Sifan Hassan (die gisteren goud won op de 5000 meter) en Snollebollekes (populaire band met liedjes over richtingen en vrouwen). Hassan won haar race en direct daarna werd in het Olympisch stadion ‘Links rechts’ van de Snollebollekes ingestart. Ik was niet bekend met de traditie, maar blijkbaar wordt bij atletiek na een overwinning een liedje gedraaid uit het winnende land. Snollebollekes it was dus voor Hassen. De rel kwam daarna, toen Hassan door een AD-journalist werd gevraagd of ze had gehoord dat er ‘Links rechts’ voor haar werd gedraaid en of ze de Snollebollekes eigenlijk wel kende. De tere zieltjes onder ons zagen hier racisme in, want ‘of ze Snollebollekes kende zou je alleen aan iemand kunnen vragen die niet in Nederland is geboren’. In werkelijkheid leek me de vraag niet zo vreemd: het nummer werd direct na afloop van de race gedraaid, Sifan traint vrijwel altijd in het buitenland, dus grote kans dat ze de hype rondom Snollebollekes even gemist had. Als je maar lang genoeg graaft vind je altijd wel iets wat verkeerd opgevat zou kunnen worden. Als het aan het twitterbrein ligt kan je voortaan maar beter voor altijd je mond houden dan kan je ook nooit iemand kwetsen. Klinkt als een ideale wereld toch? En Sifan Hassan dan? Die verontschuldigde zich. Ze had de Snollebollekes niet gehoord en ze kende het eerlijk gezegd ook niet. Ze was alleen maar bezig met haar goud. Zo kan het dus ook.