In deze rubriek vertelt Marius Tielemans uit Boekel over zijn passie handbal.
door Kasper Paping BOEKEL – “Langzamerhand zijn er steeds meer mensen gestopt van mijn generatie.” Marius Tielemans (46) heeft – met een onderbreking van een aantal jaar – zijn handbalcarrière vooral in Boekel doorgebracht. Tegenwoordig speelt hij bij Habo’95, hekkensluiter in de eerste klasse. De laatste spelers waarmee hij in de jeugd ook speelde, zijn onlangs gestopt. “Maar als keeper kan je toch wat langer mee, omdat het minder fysiek is. Het draait vooral om ervaring.”
Tielemans begon toen hij tien jaar was bij de jeugdbeweging KPJ, een boerenorganisatie waar veel sporten samenkwamen. “Handbal was in die tijd enorm populair en we hadden een grote club. En een fanatieke groep.” Toen hij ging studeren in Eindhoven, besloot hij daar ook te gaan handballen. Eerst bij Oktopus, later bij Pius X. “We zijn toen nog eens kampioen geworden in de tweede divisie. In Eindhoven had je veel goede clubs.”
Met plezier kijkt hij terug op die periode. “Hoogtepunt was toch wel mijn deelname aan het WK handbal voor militairen in 1987. We speelden in grote stadions in Rhijad (Saoedi-Arabië, red.) en dat was toch wel heel bijzonder. En we zijn toch nog mooi achtste geworden dat toernooi.”
De keeper keerde begin jaren negentig terug naar het Boekelse Habo. Daar trainde hij ook de jeugd. “Maar toen ik ging werken, werd dat minder. We hadden een goede ploeg. Een echt vriendenteam ook.” Toch stopte hij in die periode een paar jaar met handballen, om enkele jaren geleden weer te beginnen. “Bovendien werd ik trainer van het jeugdteam waar mijn oudste dochter Nicole in speelde.”
Voor zijn huidige baan zit hij elke week een paar dagen in Engeland. Desondanks is hij er in het weekeinde gewoon bij. “Ik probeer vrijdag ook hier te zijn zodat ik de jongens ook buiten de wedstrijden zie, maar dat is wel moeilijk. Doordeweeks train ik in Londen bij Ruislip. Ik kwam er laatst achter dat daar de eerste doelman van het Engels team ook meespeelt. Maar in Engeland wordt de sport voornamelijk door ‘ buitenlanders’ beoefend.”
Nu hij zo veel weg is voor zijn werk en de meeste leeftijdgenoten zijn gestopt, denkt hij er wel over om te stoppen. “Het is een mooi moment om het stokje over te dragen aan de jeugd. We hebben een heel talentvolle 16-jarige keeper in de jeugd spelen. Ik heb beloofd om te blijven spelen totdat hij er klaar voor is.” Voorlopig vindt hij handbal nog veel te leuk. “Bovendien blijf je er fysiek ook goed onder.”
Als Tielemans stopt, wordt de gemiddelde leeftijd van Habo’95, waar buiten hem voornamelijk jongens van rond de twintig jaar spelen, nog verder naar beneden gedrukt. Die jeugdigheid heeft dit seizoen ook z’n weerslag gehad op de resultaten. “Deze jongens kunnen het wel. Ze zijn alleen nog erg jong en hebben de ervaring dus nog niet. Je kunt bekeken een wedstrijd winnen, maar dat zit er nog niet genoeg in. Als dit team bij elkaar blijft, kan het zeker nog twee klassen hoger spelen. Maar dan moeten we wel zorgen dat we dit jaar niet degraderen. Het niveauverschil tussen de klassen is namelijk erg groot.”
Bron: Brabants Dagblad
Comments