Vakantie (einde)

Met Hans Klok in de vertraging bij Zomergasten op tv (omdat we te laat thuis waren om live te kijken) komt er een einde aan ruim drie weken vakantie. Het slechte nieuws: ik ben nog niet echt uitgerust, had nog wel vaker en langer willen uitslapen. Ook heb ik nog geen zin om weer aan de slag te gaan. Ik heb het afzeggen van operaties, gedoe over covidbedden en gezeur over bestellingen geen seconde gemist. In de pak ‘m beet 26 nachten vrijaf heb ik denk ik maar twee keer zijdelings over mijn werk gedroomd. Eén keer kwam ik terug van vakantie en kreeg ik van een collega te horen wat ik allemaal had gemist en nog moest doen. Een andere keer was ik met een inmiddels vertrokken chirurg in het ziekenhuis. Veel verder ging de droom niet, of is me in ieder geval niet bijgebleven. Ik heb het dus niet gemist, terwijl ik best leuk werk heb, al zeg ik het zelf. Ik spreek veel mensen, kom veel te weten over het reilen en zeilen in het ziekenhuis en ik mag doen waar ik - denk ik - best goed in ben: plannen, vooruit denken, controleren, administratie. Toch is het na elke vakantie weer slikken, want het leukste is natuurlijk lekker vrij, geen zorgen, spelletjes doen, samen zwemmen, leuke dingen doen met de kinderen. En dat is toch allemaal een stuk lastiger als je geen vakantie hebt. Omdat ik mezelf zo zielig vind heb ik mezelf mogelijk wat Friends-Lego kado gedaan om ook na mijn vakantie nog leuke dingen te kunnen doen. Het wordt een paar weken op water en brood maar dan heb je (hopelijk) ook wat.